Zaterdag 29 augustus
Maarssen – Wiesbaden, 392 km
Onze vakantie gaat beginnen. Om 10.30 uur gaan we op weg voor de eerste etappe van deze reis. We rijden alleen snelweg en eten bij een benzinepomp een broodje. Het is er enorm druk maar dat komt omdat het vol staat met vrachtwagens. In Duitsland mogen deze in het weekend niet rijden op de autobahn. Voor ons is dit perfect want we kunnen goed doorrijden en zijn om 14.45 uur al bij hotel Centro in Wiesbaden.
We hebben een prima kamer met een balkon en uitzicht op de stad. Het is een graad of 30 en het is maar 5 minuten lopen naar het centrum. Wiesbaden ligt aan de rijn en is de hoofdstad van de deelstaat Hessen. Het heeft een leuk centrum met mooie gebouwen zoals het uit 1894 daterende Hessische Staatstheater en de protestantse bakstenen Marktkirche uit 1862.
Vanavond eten we bij de Ratskeller een lekkere schnitzel en een bratworst waar we inclusief wijn en bier € 33,00 voor moeten betalen. Op het plein bij de Marktkirche drinken we bij Lumen nog een kop koffie.
We plakken vast het tolvignet voor Zwitserland op de voorruit van de auto, internetten nog wat en zitten op ons balkon tot we gaan slapen.

Maandag 31 augustus
Grosswangen – Varraze, 423 km
Nadat we hebben afgerekend en de eigenaresse weer een foto van ons heeft gemaakt stappen we om 9.40 uur in de auto. Eerst doen we in de buurt nog wat boodschappen. Dit keer hebben we wel wat last van files en komen we door heel veel tunnels. De langste is de Gothard tunnel met een lengte van bijna 17 km. Het verkeer wordt gefaseerd toegelaten tot de tunnel dus ook hier staan we een kwartier te wachten. Als we de tunnel bijna uit zijn horen we op de radio dat we op deze zender op de hoogte worden gehouden als er calamiteiten zijn.
Eenmaal in Italië betalen we in totaal € 16,60 aan tol en om 16.00 uur zijn we bij hotel Il Mulino. De eigenaar is er niet en als we hem bellen zegt hij er om 18.00 uur te zijn. We besluiten om de auto te laten staan en lopend de kant van het centrum op te gaan. Dit kan alleen langs een vrij drukke, toch wel smalle weg zonder voetpad. Na al een heel eind te hebben gelopen en nog steeds niet in het centrum te zijn gaan we terug. Op onze eigen tuinstoeltjes en met ons eigen drankje wachten we bij het hotel op de eigenaar. Uiteindelijk kunnen we om voor zessen op onze kamer terecht.
De ligging langs een drukke weg, naast een garage en met blaffende honden is niet optimaal maar het is een leuk hotel met een prima kamer, mooi uitzicht en een goed restaurant. Voor € 50,00 hebben we een heerlijke salade, pasta en wijn.

Woensdag 2 september
Marseille 8.00 uur tot 17.00 uur
Als we vanmorgen wakker worden zijn we al in Marseille. We gaan op de negende bij één van de buffetten een ontbijt halen en om 11.00 uur gaan we van boord. Het is ongeveer 2 km lopen naar de bushalte waar ook een Italiaan met zijn vrouw en zoon staan te wachten. Hij begint een heel verhaal in het Italiaans ook al merkt hij dat we hem niet verstaan. Bus 35 brengt ons voor € 1,75 per persoon naar La Joliette.
De Italiaan heeft uitgezocht dat lijn 55 ons verder naar Vieux Port brengt met het zelfde kaartje. Marseille is de tweede stad van Frankrijk en heeft de grootste handelshaven van het land. Het ligt aan de Middellandse Zee in de regio de Provence. De stad is rond 600 v Chr. gesticht door de Grieken en is sinds 1480 Frans.
Vieux Port is de oude haven waar de vissers hun verse vis staan te verkopen en waar volop bars en restaurants zijn. Op het plein staat de Ombriëre, een afdak met een spiegelplafond. Het is 2013 gemaakt door de Britse architect Norman Foster omdat Marseille toen de culturele hoofdstad was. Heel bijzonder om te zien. We lopen een rondje door de haven die wel leuk is om te zien maar vooral ook heel toeristisch is.
Nadat we een broodje hebben gegeten besluiten we om lopend terug te gaan naar La Joliette om zo toch nog wat van de echte stad te zien. Het is een leuke route en voor we het weten zijn we weer bij de bus die ons terug brengt richting haven.
Terug aan boord staat er een fles prosecco in een koeler in de hut. Eén van de privileges die we hebben als coral clublid. Benieuwd wat we morgen aantreffen. Onder het genot van een drankje en een bak pinda’s gaan we om 17.00 uur weer aan het varen.

Vrijdag 4 september
Tanger 9.00 uur tot 20.00 uur
Tanger – Casablanca, 168 zeemijl, 311 km
We hebben de geboekte excursie nog eens goed bekeken. Het lijkt toch wel interessant en we besluiten om het maar gewoon te doen. Om 9.15 uur wordt ons ontbijt bezorgd. Behalve voldoende beleg zit er genoeg koffie, thee, jus ‘d orange, yoghurt en brood bij. Valt wat tegen dus morgen maar weer gewoon naar dek 9 waar we nu nog even een broodje voor vanmiddag gaan halen.
Hierna gaan we een kijkje nemen in de stad. Het is niet ver lopen en al snel zijn we in het centrum. Tanger is de op één na grootste stad van Marokko en ligt aan de noordkust aan de westelijke ingang van de straat van Gibraltar. Hier komen de Atlantische Oceaan en de Middellandse zee bij elkaar. De stad is belangrijk voor het vervoer van goederen tussen Europa en Afrika. De stad was ook belangrijk voor de Berbervolken en haar naam is waarschijnlijk afgeleid van de naam van een Berbergod, ‘Tinjis’. Volgens de mythologie van de Berbers werd de stad gebouwd door Sufax, de zoon van Tinjis.
Lopend door de leuke smalle straatjes van de medina komen we terecht op Place du Grand 9 april 1947 in het centrum van de stad. Het plein is zo genoemd na de toespraak die Mohammed V op 9 april 1947 hield in de ondersteuning van de Marokkaanse onafhankelijkheid die uiteindelijk in 1956 een feit werd. Het is een groot plein met allerlei winkeltjes en cafés. Nadat we een broodje hebben gegeten gaan we via de medina terug naar de haven.
Om 14.00 uur moeten we ons melden in de Grand Bar voor de excursie naar het berberdorp Tetouan en een kwartier later gaan we op weg. Het is ongeveer 60 km ten oosten van Tanger en ligt in het uiterste noorden van het Rifgebergte. Het is een uur rijden door een mooi landschap en we krijgen zo een goede indruk van het echte Marokko.
Er gaat een beroepsfotograaf mee die onderweg foto’s zal maken die we dan op de terugweg kunnen kopen. Ook is er beveiliging aan boord die ons de rest van de dag zal vergezellen.
Tetouan is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en het culturele centrum van de regio. De stad is in de 14de eeuw geplunderd door de Spanjaarden en een eeuw later weer opgebouwd door de Moren wat het een typisch Spaans-Moors stad maakt.
We beginnen op het Hassan II plein, een groot plein met veel grote witte gebouwen waaronder het Koninklijk Paleis van koning Mohammed VI. Overal staan dranghekken en er is veel politie op been. De gids vertelt ons dat dit is omdat de koning onderweg is naar de stad. Dit verklaart ook de vele vlaggen die in groepjes van drie bij elkaar staan die we onderweg en in de stad zien. We maken een wandeling door de medina met kronkelende straatjes en in de souks heeft elk ambacht zijn eigen gebied om hun waren te verkopen.
Onze eerste stop is een heus theehuis. We worden voorzien van een kopje muntthee en wat zoetigheden en krijgen een show van onder andere muziek en een buikdanseres.
Na nog een klein stukje lopen komen we terecht in een Berberapotheek. Hier krijgen we producten te zien en te ruiken die voor van alles en nog wat goed zouden zijn. Er wordt door een aantal mensen toch ook wel wat gekocht.
Tot slot brengen we nog een bezoek aan het museum voor moderne kunst. Een mooi gebouw wat ooit het treinstation was en wat beroemd is om de Spaanse kasteelachtige architectuur. Het heeft ook een mooie botanische tuin.
Bij zessen stappen we de bus in voor de terugreis. De airco heeft het begeven en het is dus behoorlijk warm. Gelukkig hebben we een biertje, een wijntje en een broodje meegenomen voor onderweg. Het was een mooie excursie en zijn blij dat we het gedaan hebben. We kopen nog even een foto en net op tijd voor het diner zijn we aan boord en om 20.00 uur gaan we varen.

Zondag 6 september
Casablanca tot 20.00 uur
Casablanca - Cadize, 189 zeemijl, 350 km
Na het ontbijt gaan we weer op pad. We ontdekken dat er aan het begin van de grote weg aan de overkant ook een douanepost is. Hier worden we niet doorgelaten en naar de doorgang van gisteren gestuurd. We weten nu wat ons te wachten staat en het loopt dan ook een stuk makkelijker dan gisteren. Eenmaal voorbij de douane komen we via de Boulevard Felix Houphouet-Boigny op de Place des Nations Unies. Dit grote plein is het centrum van de stad wat in 1920 ontworpen is door een Franse architect. Het volgende plein wat we zien is Place Mohammed V, het belangrijkste marktplein wat tevens de scheiding is tussen het oude en het nieuwe stadsgedeelte. Het er druk met dagjesmensen die genieten van de fontein en kinderen die rondrijden in radiografisch bestuurde autootjes.
Niet veel verder, aan de Boulevard Rachidi, staat de witte katholieke kathedraal Sacré-Coeur die gebouwd is in 1930. Marokko hoorde toen nog bij Frankrijk. Na de onafhankelijkheid in 1956 werd het in gebruik genomen als cultureel centrum. In de grote tuin die erbij ligt eten we de broodjes op voor we weer verder gaan. We gaan op weg naar de Boulevard Mohammed V waar we een kijkje nemen in de centrale markt. Een kleine markt waar alleen verse levensmiddelen verkocht worden. Onderweg hierheen zien we de in 1930 geopende Rialta bioscoop met op de gevel de poster van de film Casablanca. We hadden verwacht wel wat meer terug te vinden over deze film. Alleen in de oude medina is een antiekwinkeltje die een aantal filmborden en affiches verkoopt. Het is een leuke gezellige medina en na een rondje gemaakt te hebben gaan we aan de terugweg beginnen.
Vanmorgen hebben we € 20,00 gewisseld voor 214 Marokkaanse dirhams. We hebben er alleen maar weinig van opgemaakt dus wisselen we weer terug. Het tijdstip om dit te doen is alleen niet echt gunstig want een hoop wisselkantoren zijn dicht. Uiteindelijk lukt het toch en bij station Casa Port gaan we net als gisteren weer even internetten.
Aan het eind van de dag zijn we blij dat we onze schoenen uit kunnen doen want van het vele lopen van de afgelopen dagen hebben we beide een paar blaren overgehouden. We waren bang om heel erg lastig gevallen te worden maar het is ons 100% meegevallen en we hebben een paar leuke dagen gehad in Marokko.
Om 20.00 uur vertrekt de boot voor weer een volgende etappe van onze cruise. Vanavond speelt de vaste muzikant in bar Italia Magica nummers uit de jaren 70 en 80. Vrij lang staat een Zwitser alleen te dansen die het uiteindelijk voor elkaar krijgt om meer mensen op de dansvloer te krijgen. We hebben een korte nacht want vandaag gaat de klok weer een uur vooruit.

Dinsdag 8 september
Lissabon 9.00 uur tot 18.00 uur
We hebben de hele dag in Lissabon en rond elf uur gaan we van boord. De haven Santa Apolonia ligt vlak bij het centrum en hier kopen we voor € 16,00 per persoon kaartjes voor de hop-on hop-off bus. Het is ongeveer 1 km lopen naar de dichtstbijzijnde opstapplaats van de Tagus tour van Yellow Bus Tours naar Belém. Ook nu gaan we boven zitten en hebben we uitleg in het Nederlands. Bij de hoofdhalte Praça da Figueira staan we een tijd stil voor we aan de uiteindelijke tour beginnen. Na een paar haltes loopt al het verkeer vast. De taxichauffeurs zijn vandaag aan het demonstreren tegen de komst van de Ubertaxi en houden een langzaamaan actie. Gelukkig wordt de bus er langs geleid en hebben we er niet al te veel last van al missen we nu wel een stuk van de route.
Via het Águas Livres aquaduct en de Estrela baseliek komen we terecht op de Avenue Brasilia. We rijden onder de Ponte 25 de Abril (25 aprilbrug) door, een hangbrug over de Taag. Sinds 1966 is de brug open voor publiek en heette toen nog Ponte Salazar, naar de premier/dictator. De brug is gebouwd door de American Bridge Company die ook de Golden Gate Bridge in San Francisco bouwde. De bruggen lijken erg veel op elkaar. Op de dag van de Anjerrevolutie in 1974 kreeg de brug de huidige naam. Met de revolutie kwam er een eind aan het dictatoriale bewind in Portugal.
We stappen uit bij de Torre de Belém waar we eerst naar het toilet gaan en een kopje koffie drinken. Bij het afrekenen krijgen we kaartjes waar we gratis mee naar het toilet kunnen. Als we dit van te voren hadden geweten hadden we het andersom gedaan. Belém is een wijk in het westelijk deel van de stad met veel parken, tuinen en veel monumentale en historische gebouwen. We gaan eerst naar de Torre de Belém, een verdedigingstoren aan de oever van de Taag. De toren is gebouwd tussen 1515 en 1521 in laatgotische stijl en stond oorspronkelijk op een klein eilandje in het midden van de Taag. Door de grote aardbeving van 1755 is de loop van de rivier veranderd waardoor de toren nu bijna aan de kade ligt. Op de loopbrug ernaartoe staat een hele lange wachtrij om naar binnen te mogen. We bekijken dus alleen maar de buitenkant.
In de buurt van de toren staan overal kleine karretjes/auto’s waar wijn verkocht wordt.
We lopen door naar het Monument van de Ontdekkingsreizen, een wit stenen monument in de vorm van de boeg van een karveel, een snel zeilschip. Het werd opgericht in 1960 ter gelegenheid van de 500ste sterfdag van Hendrik de Zeevaarder en het verheerlijkt de Portugese zeevaarders en ontdekkingsreizigers. Ook hier staat een hele rij te wachten om naar binnen te mogen. Door een tunnel kunnen we onder de weg door en komen we terecht in een grote tuin, Jardim de Praça do Império. Bij dit park staat het Hiëronymietenklooster Jerónimos wat, net als de Torre de Belém, gebouwd is in laatgotische stijl.
Terug is het erg druk in de bus en moeten we blijven staan. Eenmaal weer in het centrum is het druk op de weg dus besluiten we om uit te stappen en lopend verder te gaan. Geen slechte keus want de taxichauffeurs voeren nog steeds actie en leggen zowat het hele verkeer lam. We lopen door leuke smalle steegjes met veel trappen en komen op plekken waar we mooie uitzichten hebben. Om 16.30 uur zijn we aan boord waar we vanaf ons balkon een mooi zicht hebben op de stad en kunnen we zien waar en hoe hoog we net gestaan hebben.
Nog voor we gaan eten zijn we al aan het varen en komen we onder de Ponte 25 de Abril door. Inmiddels is onze klok net een jojo want vandaag gaat hij weer een uur terug.

Donderdag 10 september
Valencia, 14.00 uur tot 20.00 uur
Eerder dan verwacht zijn we in de haven van Valencia en al snel zijn we van boord. Bij de terminal Manuel Soto Enginyer krijgen we al een folder van de openbare bus 4 in handen. Het is een klein stukje lopen naar de halte en om 14.10 uur zitten we al in de bus die ons voor € 1,50 per persoon naar Plaza de la Reina brengt, midden in het centrum van de stad. Valencia werd in 138 v. Chr. gesticht door de Romeinen, is een gemeente en de hoofdstad van de gelijknamige provincie. De stad ligt aan de Costa del Azahar aan de Middellandse Zee, is de geboortestad van de paella en is, na Madrid en Barcelona, de derde economische stad van Spanje. Aan het Plaza de la Reina ligt de Catedral die gebouwd is tussen 1262 en 1356 in een mix van romaanse, gotische en barok bouwstijl. De Torre Del Micalet is er vanaf 1381 bijgebouwd.
We gaan verder en komen bij de centrale markt uit 1928. Een mooi gebouw met marmer en tegelornamenten waar allemaal verswaar wordt verkocht. Aan hetzelfde Plaza de Mercado ligt La lonja de la Seda, een 15de eeuwse zijdebeurs. Lopend door smalle straatjes komen we terecht op Plaza de la Virgin, een groot plein met onder andere het gotische paleisgebouw Palau de la Generalitat en de basiliek Virgen de Los Desamparados. In het midden staat een fontein met het beeld van een man. Hij staat symbool voor de rivier Turia en de vrouwen eromheen staan voor de kanalen die uit de rivier voortvloeien. Op de Plaza Fueros stappen we op bus 95 die via een andere route terugrijdt. We rijden langs Ciudad de las Artes y las Ciencias oftewel de stad van de kunst en wetenschap. Een complex met 6 verschillende moderne bouwwerken. Er is de gigantische imax-bioscoop Hemisféric, het wetenschapsmuseum Principe Felipe, de palmentuin Umbracle, het grootste aquarium Oceanográfic, het operagebouw Palau de les Arts Reina Sofía en het evenementen gebouw de Ágora. Ergens daar tussen staat de Assut de l’Or, een witte gebogen pyloon van 125 meter hoog.
We stappen de halte voor de Pont de les Drassanes uit en gaan verder lopen. De brug loopt over de rivier de Tunia. Het water heeft hier een vreemde industriële kleur en stinkt behoorlijk. Het is nog maar een klein stukje voor we weer aan boord gaan.
Vanavond is het Italiaanse avond en de dresscode is dan ook groen, wit en rood. Aan het eind van het diner wordt er door de obers gedanst met de gasten en wordt er polonaise gelopen door het restaurant.

Zaterdag 12 september
Savona – Verona, 320 km
Na het ontbijt kunnen we om 9.45 uur van boord. De koffers staan al klaar en om 10.05 uur gaan we op weg. Het eerste stuk rijden we binnendoor. We kunnen dan gelijk even tanken want dat is goedkoper dan langs de snelweg al is het hier een stuk duurder dan thuis. Ook doen we vast wat boodschappen. Het grootste gedeelte rijden we via de autostrada wat ons € 21,60 aan tol kost. We kunnen wel lekker doorrijden en om 15.05 uur komen we aan bij Euromotel Croce Bianca in Verona. Het is een wat verouderd hotel maar we hebben wel een grote kamer.
Ze hebben geen restaurant en in de buurt van het hotel is weinig te doen. Wel zit er om de hoek een grote Migross supermarkt met restaurant waar we een pasta en salade eten. Met een goed glas wijn en koffie erbij zijn we slechts € 23,00 kwijt.

Maandag 14 september
Rovinj
Na een laat ontbijt rijden we naar de Konzum om het één en ander aan boodschappen in huis te halen. We pinnen wat kuna’s en na een lunch in de caravan gaan we lopend naar het centrum van Rovinj. De stad ligt in Kroatië aan de westkust van het schiereiland Istrië en is tegen een heuvel aan gebouwd. Histriërs stichtten de stad als nederzetting op een eiland en viel in de 13de eeuw in handen van Venetië. Bovenop de heuvel staat de Sint Eufemiakerk die in 1756 werd ingeluid. De losstaande klokkentoren van 61 meter hoog stond er al eerder en is een replica van de San Marco in Venetië. Op de toren staat een koperen beeld van de heilige Eufemia. In 1763 werd het kanaal tussen het vasteland en het eiland gedicht en werd het een schiereiland. De burgeroorlog van 1991-1995 in de Balkan heeft nooit in Istrië plaatsgevonden en daarom geen schade aan de natuur of cultuur toegebracht.
In de haven zijn veel terrasjes en winkeltjes en door de smalle straatjes lopen we omhoog naar kerk. Vanaf hier hebben we een mooi uitzicht op de omgeving en de stad. Voor de kust liggen 22 eilanden en eilandjes waar we er een paar van kunnen zien. Het is een mooie leuke stad en voor het grootste gedeelte lopen we langs de kust terug naar de camping. Voor het eerst deze vakantie hebben we wat regen. Het is al snel droog en de temperatuur is nog steeds rond de 25°.
Vanavond gaan we weer eten in het restaurant op de camping. Dit keer zijn we € 26,30 kwijt voor een koolsla, gemengde sla, pasta, kip, ½ l wijn en 2 koffie. Aan het eind van de avond horen we in de verte vuurwerk.

Woensdag 16 september
Vrsar, 79 km
Het is alweer onze laatste dag in Istrië. Een kilometer of 5 ten noorden van Rovinj ligt het Limski kanaal, ook wel bekend als het Limski fjord. Het is een rivier die tussen Rovinj en Vrsar in zee uitmondt. Voor deze rivier de zee bereikt wordt het een brede baai van 10 km lang en wel 500 meter breed. De naam komt van het Latijnse Limes, de naam voor grens, in dit geval tussen de Romeinse provincies Dalmatië en Italië.
Op de plek waar de baai begint ligt op 120 meter hoogte de grot Romualdo. De heilige Romuald van Ravenna stond bekend om zijn wonderen en vaardigheden van waarzeggerij. De grot is helaas niet open.
Even verderop is een grote parkeerplaats en er zijn restaurants en stalletjes met souvenirs. Ook kun je er terecht voor een boottochtje op het fjord.
We rijden verder en stoppen bij de uitkijktoren Wallnussgrappa waar we een schitterend uitzicht hebben over de Limski kanaal. Niet veel later komen we in Vrsar, een vissersplaatsje waar vissers, boeren en wijnbouwers wonen. Vroeger was de stad het vakantieverblijf van diverse bisschoppen en pausen en was het een handelscentrum. Tegenover de stad ligt een archipel met 18 onbewoonde eilandjes. We lopen een rondje en op het terras van restaurant Miramare aan de haven eten we tomatensoep en tonijnsalade met brood.
Via Porec en Baderna rijden we terug naar de camping. In de supermarkt maken we de laatste kuna’s op. We weten het precies zo uit te kienen dat we alleen het muntje wat in onze winkelwagen zit nog over hebben. Met 30° was het een warme dag en aan het eind van de dag zitten we dan ook nog lekker buiten. Eten doen we nog een keer in het restaurant op de camping want hier kunnen we pinnen. De mix grill die we eerder deze week hadden was erg lekker dus nemen we dat nog maar een keer.

Vrijdag 18 september
Inzell – Leidersbach, 462 km
Om 10.00 uur vertrekken we uit het hotel en al gauw zitten we op de autobahn. Onderweg is er niet veel te zien en na weer de nodige file zijn we 16.30 uur bij het laatste hotel van deze vakantie. Hotel Grüner Baum in Leidersbach is een echt Duits hotel met een echte biergarten en we hebben ook hier een prima kamer.
Het regent en het is een stuk frisser dan we de afgelopen weken gewend zijn. Het hotel heeft een gezellig restaurant waar we tzatziki vooraf nemen en als hoofdgerecht een heerlijke curryworst met frites en salade. Inclusief de wijn en de koffie zijn we € 30,00 kwijt. Na het eten is het droog dus gaan we toch maar een stuk wandelen.
We hebben in het hotel een goede internetverbinding dus kunnen we mooi wat zien op uitzending gemist.