Maandag 5 september
Ho Chi Minh
Na een lange maar goede vlucht landen we om 7.00 uur in Ho Chi Minh. Het is hier 5 uur later dan in Nederland en we worden opgewacht door de Nederlandse Christophe en de engels sprekende Vietnamese reisleider Toeng. Om 9.30 uur komen we aan in het Cancery hotel en een uurtje later vertrekken we voor een rondwandeling door Ho Chi Minh, het voormalige Saigon.
We komen langs het voormalige presidentieel paleis dat tegenwoordig het Paleis van de Eenheid heet en de Notre Dame Kathedraal welke in 1900 werd voltooid met de bouw van twee 40 meter hoge torens. Vervolgens lopen we langs bij het hoofdpostkantoor, een mooi koloniaal gebouw uit het einde van de 19de eeuw met glas-in-loodramen en gietijzeren hekken en balustraden. We lopen verder over de Ben Thanh-markt. en onderweg krijgen we ook de gelegenheid om onze eerste $ 60,00 om te wisselen voor de Vietnamese dong.
Dit alles gebeurt in een moordend tempo bij een temperatuur van zo'n 30 a 35º en een hoge luchtvochtigheidsgraad. Was niet echt slim om een groep vermoeide mensen op deze manier te laten wennen aan de temperatuur en het tijdsverschil. Gelukkig hebben we in de hotelkamer, een suite met slaap-en woongedeelte, airco. 
Nadat we vanmiddag een poos hebben geslapen zijn we aardig bijgekomen van de reis en de rondwandeling. Vanavond hebben we eerst een bijeenkomst waar Christhophe ons het één en ander verteld over het land en zijn gewoonten en wat de kosten zijn voor entreegelden e.d. Met de hele groep gaan we daarna naar restaurant Nam-An voor een welkomstdiner om wat nader kennis te maken met onze 22 medereisgenoten. Het eten bestaat uit rijst met diverse soorten vlees en vis. Het is wel goed maar het gaat veel te snel. Inclusief één wijn en bier kost het ons € 15,00 en voor alle entreegelden, fooien, 3 lunches en het diner van vanavond betalen we € 50,00 per persoon.

Woensdag 7 september
Ho Chi Minh
Vandaag hebben we een vrije dag en nadat we eerst hebben uitgeslapen tot 9.45 uur gaan we op zoek naar de voormalige Amerikaanse Ambassade. Vanaf het helikopterplatform op het dak vertrokken in april 1975 de helikopters met de erkende vrienden van de Amerikanen, terwijl de meeste Vietnamese helpers wanhopig achterbleven. In 18 uur tijd werden meer dan 1000 Amerikaanse burgers en bijna 7000 Zuid Vietnamese vluchtelingen weggevlogen uit Saigon.
We dachten het gebouw gevonden te hebben maar er is, na achteraf blijkt, weinig meer terug te vinden dan een ruïne omdat het gebouw na de oorlog is vernietigd.
We lopen verder door richting Saigon rivier. Om op de boulevard te komen moeten we een hele drukke weg oversteken, wat op zich al een avontuur is en een speciale techniek vereist. Het verkeer is namelijk een grote chaos want één op de twee Vietnamezen rijdt op een brommertje, een enkeling heeft een auto, alles rijdt kris kras door elkaar en doet niks anders dan toeteren. Rondtoeren op een 'Honda', soms wel met 5 man op één brommer, is een geliefde tijdbesteding. Slecht op een enkele plek staat een stoplicht waar je redelijk veilig kunt oversteken. Al lopend wordt er, tot vervelends toe, gevraagd of je een ritje met een cyclo (fietstaxi) of een brommer wil maken. Het gebaar van een lamp indraaien betekend "nee" maar hier trekken de meeste zich weinig van aan. 
Je ziet overal op straat vrouwen met een juk lopen waar allerlei koopwaar op ligt wat ze op elke willekeurige plek proberen te verkopen en eenvoudige stalletjes met kleuterstoeltjes en minitafeltjes; zelfs naar Aziatische maatstaven zijn Vietnamezen erg klein. Dankzij de Franse bezetting van 1858 tot 1954 kun je voor een paar centen stokbrood en La vach qui rit (smeerkaas) kopen voor een lekkere lunch.
Na de lunch lopen we vanmiddag de andere kant van het hotel op, vinden een redelijk grote supermarkt en bij het postkantoor wisselen nog een keer $ 60.00. Vanavond eten we in het hotel bami en betalen we weer 300.000 dong. In andere restaurants kun je met z'n tweeën inclusief een glaasje wijn al een diner krijgen voor 100.000 tot 200.000 dong (€ 5,00 tot € 10,00).

Vrijdag 9 september
Can Tho
Vanmorgen om 7.30 uur gaan we lopend naar de Mekong rivier waar de boten liggen die ons naar de Cai Rang drijvende markt brengen. Honderden bootjes komen hier bij elkaar en er worden heel veel verschillende soorten groente en fruit verkocht. De grotere boten hebben een stok omhoog staan met daaraan de producten gespietst die ze verkopen. Zo kan iedereen op zoek gaan naar de producten die ze nodig hebben. Kopers (en verkopers die dingen om direct te nuttigen verkopen) varen in kleinere boten. Onderweg gaan we in een klein dorpje van boord voor een kop koffie.
Langs de straat staan ze vooral veel vis te verkopen. Er staat ook een man met een kist levende muizen die verkocht worden. De koper zegt hoeveel en welke muizen hij/zij wil hebben en de verkoper slaat de muis vervolgens dood tegen de rand van de kist waar ze uit komen. Ook zien we hoe eenden, met hun poten vastgebonden, onder dwang volgepropt worden met rijst. Hierdoor krijgt een dier een vervette lever van 7 tot 10 keer de normale grootte die gebruikt wordt voor eendenleverpaté. 
Tijdens de volgende stop lopen we door een soort van dierenparkje waar de dieren in te kleine hokjes zitten en de aapjes aan te korte riempjes. We krijgen allerlei soorten fruit te eten en varen terug naar Can Tho via één van de vele zijtakken van de Mekong rivier. We zijn ongeveer halverwege als de regen opeens met bakken uit de hemel komt, dus zijkanten dicht en regenjassen aan. Het wordt pas droog als we al weer terug zijn in het hotel.
Vanmiddag hebben we op eigen gelegenheid wat rondgekeken in Can Tho. Overal staan kraampjes waar de zogenaamde maankoekjes verkocht worden. Dit zijn kleine koekjes met een zoet/bittere vulling en zijn bedoeld voor de viering van het maanfeest. Dit is een feest wat tegenwoordig voornamelijk bedoeld is voor de kinderen en wordt gevierd bij de 6de volle maan na het Chinese nieuwjaar. De kinderen zijn dan ook al volop aan het oefenen voor het feest van 17 september. Voor 3000 dong kopen we een plastic treintje met lampjes en dergelijke. Na nog even geïnternet te hebben eten we bij Nambo een heerlijke biefstuk en schnitzel.

Zondag 11 september
Hôi An
We beginnen vandaag met een stadswandeling. Hôi An is een voormalige havenstad aan de Zuid-Chinese Zee en de Thu Bon rivier. De stad is door Unesco tot werelderfgoed verklaard en was in de 16de en 17de eeuw, toen nog Faifo geheten, een belangrijk handelscentrum toen er handelaren uit China, Japan, Nederland en India kwamen.
We brengen een bezoek aan het museum van Historie en Cultuur en een houtwerkplaats waar door de week s'morgens kinderen les krijgen in houtsnijden. Verder wordt hier ook hout ingelegd met parelmoer.
De Chinese wijk en de voormalige Japanse wijk zijn met elkaar verbonden door de overdekte Japanse brug, één van de weinige houten boogbruggen die bewaard is gebleven. Aan beide zijde van de brug zitten aan weerszijden stenen beelden van dieren die verwijzen naar de tijd waarin de brug is gebouwd. Er werd met de bouw begonnen in het jaar van de aap (1593) en voltooid in het jaar van de hond (1595). De brug is 3 meter breed, 18 meter lang en heeft een tempel die de woeste riviergeest mild moet stemmen.
Ook bezoeken we de gemeenschapshuizen Hoi Quan Hai Nan uit 1892 en Hoi Quan Triéu Châu uit 1776. Bij de laatste zien we  prachtig houtsnijwerk van vogels en insecten op altaren en zuilen en er wordt een show opgevoerd met muziek en zang.
We nemen een kijkje in het oudst bewaard gebleven huis van Hoi An. Het heet Tán Ký (pandjeshuis), wat inmiddels door de zevende generatie wordt bewoond en eens toebehoorde aan de rijke koopmansfamilie. In het huis bevinden zich o.a. een winkel en een binnenhof voor licht en lucht waar de woonkamer is. De slaapkamers zijn op de bovenverdieping en hier worden ook alle spullen naar toe gebracht als in het regenseizoen de Thu Bon rivier buiten zijn oevers treedt en het huis één tot anderhalve meter onder water komt te staan.
Tot slot gaan we langs bij de kleermaker, Yali couture. Als je vandaag wat besteld wordt het voor je op maat gemaakt en kun je het morgen ophalen. Vanmiddag besluiten we om gewoon lekker te luieren bij het zwembad van het hotel dat toch niet zo afgelegen ligt als wij dachten. Vanavond eten we bij restaurant Fukien.

Dinsdag 13 september
Hoi An - Huê, 138 km
Na een nacht met slecht weer, opnieuw stroomuitval en het ontbijt vertrekken we om 8.30 uur naar Huê. We rijden langs de marmerbergen, heuvels die bestaan uit marmer en zandsteen. De Vietnamese naam is Ngu Hanh Son en betekent ‘Bergen van de 5 elementen’. Elke berg vertegenwoordigt een element van de kosmos en is daar ook naar vernoemd: Hoa Son (vuurberg), Moc Son (houtberg), Kim Son (metaalberg), Tho Son (aardeberg) en Thuy Son (waterberg). We krijgen de gelegenheid om een wandeling door één van de vele grotten te maken en de mensen die niet mee willen worden naar een marmerhouderij gebracht. Hier krijgen we te zien hoe grote brokken marmer bewerkt worden tot beelden en beeldjes. Er zit ook een winkel bij waar alle soorten en maten marmer te koop wordt aangeboden.
Als de groep weer compleet is gaan we naar het Cham museum in Da Nang. De Ecole Française de l'Extreme Orient begon aan het eind van 19de eeuw de tempels van Cham te onderzoeken en te restaureren. Hierbij kwamen steeds meer beelden, friezen en altaren aan het licht die in 1935 ondergebracht werden in het museum.
Vervolgens hebben we de lunch waarna we de Wolkenpas op rijden, de klimaatscheiding tussen het tropische zuiden en het subtropische noorden. De weg is in 1888 aangelegd door de Fransen en de pas ligt op een hoogte van 496 meter. Het waait er behoorlijk en het is bewolkt waardoor het zicht niet echt super is. Er staan op de pas ook nog wat vervallen vestingwerken.
Op het schiereiland Lang Co met zijn kilometerslange witte zandstranden hebben we een laatste koffiestop.
Hierna rijden we in één keer door naar Huê waar we om 16.45 uur in hotel Duy Tân aankomen. Het is nog steeds slecht weer en tussen de buien door gaan we naar restaurant Manderin waar we, inclusief de wijn, voor € 5,00 gegeten hebben. Op de terugweg drinken we nog wat met John, Helen, Jaap en Hanneke en gaan we even internetten.

Donderdag 15 september
Huê - Hanoi, 540 km
Nadat we lekker hebben uitgeslapen, op ons gemak hebben ontbeten en de koffer hebben ingepakt worden we om 13.30 uur met de bus opgehaald die ons naar een boot brengt voor een boottocht op de Parfumrivier. Deze naam dankt de rivier aan de bloesem die in de herfst in het water valt, waardoor de rivier een parfumachtige geur krijgt. De originele naam is Hu'o'ng Giang.
We varen onder de Trang Tien brug door en gaan verder op weg naar de Thien Mu-pagode. Koning Tu Duc heeft deze pagode in 1858 laten bouwen. De achthoekige Phuoc Duyen-toren is het symbool van Huê en symboliseert met zijn zeven verdiepingen de zeven incarnaties van Boeddha. Vanaf de pagode hebben we een mooi uitzicht op de rivier en de omliggende bergen. 
Terwijl we verder varen probeert de familie die de boot beheert wat extra bij te verdienen door schilderijtjes, houtsnijwerk en kleding te verkopen.
Een aantal kilometers verder stroomopwaarts ligt het graf van Tu Duc, de vierde koning van de Nguyen dynastie die regeerde van 1847 tot 1883. Het parkachtige grafcomplex werd in 1867 voltooid en sinds die tijd trok Tu Duc er zich steeds vaker in terug. Hij zat met zijn concubines aan het meer en reciteerde zijn eigen geschreven gedichten.
Vanaf hier gaan we met de bus terug naar Huê waar we nog een uurtje de tijd hebben om een bord spaghetti te eten voordat we naar het vliegveld gaan voor onze vlucht VN246 naar Hanoi. We vliegen met een ATR 72, een tweemotorig propellervliegtuig. Om 23.30 uur komen we aan in het laatste hotel van deze reis, het Thien Thai hotel in Hanoi.

Zaterdag 17 september
Hanoi
Vandaag doen we sightseeing in Hanoi en we beginnen met een bezoek aan het mausoleum van Ho Chi Minh. Hij werd in 1890 geboren in een klein dorp in de provincie Nghe An in centraal Vietnam onder de naam Nguyen Sinh Cung. In 1911 vertrok hij naar Frankrijk en kwam via allerlei omzwervingen 30 jaar later pas terug in Vietnam. Toen pas kreeg hij de naam Ho Chi Minh, dat "brenger van het licht" betekent. Hij werd Oom genoemd, om het respect van jongeren ten opzichte van oudere weer te geven in goed confucianistische geest. Tegen het einde van zijn leven (hij overleed in 1969) zagen zelfs de studenten in Europa in hem hun bevrijder. In een lange rij worden we naar het mausoleum geleid en als we bijna vooraan staan mogen we opeens niet verder. Al snel blijkt dat dat is omdat de wisseling van de wacht plaats vindt. Eenmaal binnen worden we gesommeerd stil te zijn en lopen we om de kist met de gebalsemde Ho Chi Minh en staan snel weer buiten. Aansluitend maken we wandeling door de tuin waar onder andere het woonhuis van Ho staat. Ook dit gaat weer in een lange sliert van mensen.
Vervolgens hebben we een koffiestop en brengen we een bezoek aan het Museum voor Schone Kunsten. Hier is zowel moderne  kunst als traditionele kunst te zien. Op een aantal plekken in het museum zitten studenten kunstwerken na te tekenen. Tot slot bezoeken we nog de Literatuurtempel welke dateert uit 1070 en die met een confucianistische tempel gebouwd is als school voor de prinsen. Later werd de school nog uitgebreid met diverse binnenplaatsen.
De laatste dagen waren best wel lang dus vanmiddag gaan we eerst een uurtje slapen. Vlak bij het hotel is een restaurant waar we inclusief wijn en bier voor 210.000 dong een lekkere biefstuk eten.
Wanneer we s'avonds na het eten nog wat zitten te internetten in het hotel komen er kinderen binnen verkleed als draak om wat geld op te halen voor school terwijl er buiten eentje op een trommel slaat. Het maanfeest dus.

Maandag 19 september
Hanoi - Frankfurt, 8717 km
Alweer onze laatste dag in Vietnam. We staan niet al te vroeg op want we hebben een lange dag voor de boeg. Als we alles hebben ingepakt moeten we om 12.00 uur onze kamer uit. Wel zijn er nog twee kamers beschikbaar voor de rest van de dag waar we de bagage kwijt kunnen. Als we beneden komen regent het zo hard dat de straten blank staan. We installeren ons met een boek in een makkelijke stoel en wachten tot het droog wordt. De straten zijn daarna ook snel weer vrij van water. 
Na de terugweg gisteren weten we nu hoe we naar het oude centrum moeten lopen. We komen langs een grote markthal waar we nog even wat laatste inkopen doen en schuilen voor de zoveelste regenbui. Het lijkt er niet op dat het op korte termijn droog wordt dus gewapend met een paraplu gaan we door naar het centrum. Daar aangekomen lopen we te soppen in onze schoenen en zijn tot onze knieën nat van de regen. Verder zijn we nat van het zweet.
Voor we teruggaan naar het hotel drinken we nog wat bij hetzelfde restaurant als waar we gisteren hebben gegeten en genieten nog één keer van het uitzicht over het Hoan Kiem-meer en de rest van de stad. Behalve onze schoenen zijn we weer aardig opgedroogd en gelukkig blijft het droog. 
We kunnen in het hotel nog douchen en schone kleren aantrekken voordat we om 18.00 uur vertrekken richting vliegveld. Onderweg hebben we een diner in de vorm van een lopend buffet waar we maar liefts $ 10,00 p.p. voor moeten betalen. Nadat we op het vliegveld hebben ingecheckt gaat de tijd best wel snel. Het weer is redelijk goed gebleven na vanmiddag en onze vlucht VN545 van 23.40 uur naar Frankfurt vertrekt dan ook op tijd.