Noord Europa 2012
IJsland
Noorwegen
Met de trein zijn we naar Hamburg gegaan waar we vertrokken zijn voor onze eerste cruise.
Woensdag 13 juni
Maarssen - Hamburg, 452 km
We hebben vroeg vakantie dit jaar en beginnen onze reis met een treinreis naar Hamburg. We nemen de trein van 10.30 uur uit Maarssen want om 11.25 uur vertrekt onze trein uit Amersfoort. In Osnabrück moeten we nog een keer overstappen en om 16.12 uur zijn we op Hamburg Hbf.
Aan de overkant van het station hebben we een kamer in hotel Generator Hostels, een soort van jeugdherberg. We hebben een kleine maar goede kamer op de eerste verdieping met zicht op de stad. Voor we morgen verder gaan eerst nog alle batterijen opladen, hier hebben we in ieder geval genoeg stopcontacten (wel 9 stuks). Om de hoek bij het hotel zit restaurant Nagel waar we een lekkere schnitzel, spa, bier, 2 wijn en 2 koffie hebben voor € 45,00.
Vanavond gaan we met de S-Bahn naar de Reeperbahn. Dit is gewoon een straat, maar de naam wordt ook gebruikt voor het hele prostitutiegebied van Hamburg. De straat bevindt zich in de wijk St. Pauli en is 930 meter lang. De naam is afkomstig uit het touwmakersbedrijf waar de touwslagers (duits: Reepschlägern) voor het in elkaar draaien van scheepstouwen een lang recht pad ter beschikking hadden: de Reeperbahn. In Nederland wordt het zelfde werkgebied lijnbaan genoemd.
In 1960 kwamen de, toen nog onbekende, Beatles naar Hamburg. In de straat Grosse Freiheit, een zijstraat van de Reeperbahn, speelden ze 2 maanden in de Indra Club en 2 maanden in de Kaiserkeller. Ze sliepen in een paar kleine kamertjes in de seksbioscoop Bambi. Alles straalt nog the Beatles uit en sinds 2008 hebben ze een eigen plein met 4 stalen silhouetten en een grammofoonplaat uit graniet.
Omdat Duitsland - Nederland in de eerste ronde van het EK tegen elkaar spelen wordt op de matrixborden op de treinstations de actuele stand doorgegeven. Duitsland wint met 2-1 dus het is nog lang onrustig op straat.
Donderdag 14 juni
Hamburg
We hebben vannacht goed geslapen en na een ontbijtje gaan we om 10.00 uur lopend naar het oude centrum. Hamburg is de op één na grootste stad van Duitsland en een belangrijke havenstad. In de Middeleeuwen ontstond in Noord-Europa de Hanze, een stedenverbond. Het werd de belangrijkste Noordzeehaven voor de Hanze en diende als overslagplaats voor graan, lakens, bont, haringen, kruiden, hout en metaal. De stad werd zelf beroemd vanwege het bier, haar belangrijkste exportartikel. Na de ontdekking van Amerika en de zeeweg naar Azië werd Hamburg een van de belangrijkste importhavens van Europa. Een dicht net van waterwegen bepaalt grotendeels het karakter van de stad. Het is een mooie stad en in de buurt van de haven komen we langs lange kades met alleen maar pakhuizen. Het is een flinke wandeling dus terug pakken we maar de S-Bahn. We kunnen vandaag nog de hele dag gebruik van ons NS vervoersbewijs.
Aan het begin van de middag gaan we met de S-Bahn naar station Königstrasse. Van daar is het ongeveer een kwartiertje lopen naar de haven van Altona waar de Costa Pacifica ligt. Helaas wisten we niet dat het station op een heuvel ligt en de haven alleen maar te bereiken is via een trap. Rond half 2 hebben we de koffers afgegeven en staan we in de bootterminal in de rij om in te schepen. Twee uur later kunnen we naar onze hut maar voor we echt aan boord kunnen wordt er een foto gemaakt achter het stuurwiel van een schip. We hebben een mooie ruime hut met een lekker balkon. Op het bed ligt de nodige info en om 16.00 uur is er een welkomstbijeenkomst met aansluitend de verplichte veiligheidsoefening. De oefening stelt niet veel voor en kost best wel veel tijd en al snel daarna varen we om 17.00 uur uit. Het begin van onze eerste cruise.
Voor het diner hebben we gekozen voor de eerste zitting omdat we 19.00 uur een mooie tijd vinden. We zijn er niet blij mee nu blijkt dat het al 17.45 uur begint. Aan de tafel waar we naar toe worden gebracht zit al een ouder Nederlands echtpaar naast elkaar. Wij moeten daar tegenover gaan zitten, naast elkaar op een veel te lage bank. We krijgen een menukaart en kunnen kiezen uit 6 gangen en meerdere gerechten. Het smaakt prima en het zijn niet al te grote hoeveelheden. Het gezelschap is minder. Na afloop vragen we dan ook aan de maître of we vanaf morgen een tafel voor twee kunnen krijgen. We zijn het zat en gaan dan ook naar de hut om lekker een douche te nemen. De douche is goed alleen loopt het water niet weg. Morgen maar even doorgeven aan onze cabinboy Roy. Voor we gaan slapen nemen we nog een drankje en pinda’s uit de minibar.
Vrijdag 15 juni
Cruisen, Hamburg - Lerwick, 480 zeemijl = 889 km
We hebben een heerlijk bed en hebben dan ook lekker geslapen. Vandaag zijn we de hele dag aan het varen. Het ontbijt en de lunch is een buffet en we kunnen zelf een plekje zoeken. Het buffet is inclusief koffie, thee en water.
We hebben alle twee een Costacard gekregen die we moeten gebruiken als sleutel voor de hut, als we van en aan boord gaan en als we iets bestellen wat betaald moet worden. Toen we aan boord kwamen is er een pasfoto gemaakt die gekoppeld is aan onze kaarten. Om te zorgen dat we aan het eind van de reis niks contant hoeven af te rekenen hebben we onze visacard geactiveerd. Het is mooi weer dus we zitten lekker op ons balkon en verkennen het schip verder. Er zijn zwembaden, een welness en fitnesscentrum, een theater en meerdere restaurants en bars.
Thuis hebben we al een drankenpakket gekocht voor € 20,00 per persoon per dag. Hier kunnen we alle dranken voor krijgen die niet bij het buffet zitten. Van flessen water tot ouzo. Als je nagaat dat een biertje en een wijntje al ruim € 5,00 kosten per glas kan het heel goed uit.
Gisteren hebben we aan de maître gevraagd of we tafel voor twee kunnen krijgen. We hebben wel een andere tafel maar ook weer met zo’n lage bank. Als we net (tegenover elkaar) aan tafel zitten komen er 3 aardige Duitsers. Hun willen graag met zijn drieën zitten en ook niet op een bank. Gelukkig is er daarnaast nog een tafel voor 2 vrij waar wij nu kunnen zitten voor de rest van de reis. Wij blij en de Duitsers ook. Tijdens het eten wordt er van iedereen een foto gemaakt met een viking, of je nu wilt of niet. Het probleem met de douche hebben we vanmorgen doorgegeven en is nu opgelost. De klok gaat vannacht 1 uur terug dus we kunnen wat langer slapen.
Zaterdag 16 juni
Lerwick, 8.00 tot 15.00 uur
Vanmorgen om 8.00 uur zijn we aangekomen in Lerwick op de Shetland eilanden. Het schip kan niet in een haven komen en gaat dus voor anker. In het theater op dek 3 kunnen we tickets halen voor de tenderboten die heen en weer varen tussen wal en schip. Met nr 74 kunnen we mee. Het duurt wel even voor we aan de beurt zijn maar uiteindelijk stappen we rond 11.30 uur in de tender samen met nog 148 andere gasten. Na een kwartiertje varen zijn we dan aan wal.
Lerwick is de hoofdstad van het grootste eiland van de Shetland Eilanden, Mainland. De stad ontstond in de 15de en 16de eeuw, toen de Hollanders er kwamen vissen op haring, de beschutte haven ontdekten en er huizen bouwden. In die tijd was Scalloway de oude hoofdstad. Het is een leuk stadje met een bibliotheek waar we gratis kunnen internetten. We hebben de laptop bij ons en hebben wat foto’s en een verhaaltje op facebook geplaatst. Helaas werkt het reisavontuur niet. We lopen verder en brengen een bezoekje aan het belangrijkste museum van de Shetlands, het Shetland Museum and Archives. Het museum geeft de geschiedenis van de eilanden weer en is het middelpunt van het rijke en diverse cultureel erfgoed. Hier zijn onder andere voorwerpen te zien zoals gouden en zilveren munten, tinnen lepels, gespen en knopen die afkomstig zijn van de bij Out Skerries gezonken Nederlandse VOC-schepen ‘De Liefde’ (1711) en ‘Kennemerland’ (1664). Verder zijn er in het museum voorwerpen afkomstig van Shetland zelf, zoals scheepsmodellen enz. De toegang is gratis en ook hier kunnen we internetten en hebben we wel toegang tot ons reisavontuur.
Om 14.30 uur moet iedereen aan boord zijn want om 15.00 uur gaan we weer varen. Vanmiddag kunnen we op de foto met de kapitein, Giuseppe Russo, en vanavond hebben we ons eerste gala diner.
Op chique dus. Thuis zijn we dagen aan het winkelen geweest om gepaste kleding te kopen maar het is gelukt. Het is een mooi gezicht om alle gasten zo netjes te zien. Het eten is goed en er wordt weer een foto gemaakt.
Zondag 17 juni
Cruisen, Lerwick – Reykjavik, 724 zeemijl = 1341 km
Vandaag zijn we weer de hele dag aan het varen. Het is mooi helder weer en we hebben voor het eerst een walvis gezien. Dat wil zeggen dat we een staart onder water zagen verdwijnen.
We lezen wat, eten wat en maken een wandeling aan boord. Aan het eind van de middag drinken we wat bij Grand Bar Rhapsody waarna we doorgaan naar het diner. Rond 20.30 uur komen we in de buurt van de Vestmann eilanden, een groepje eilanden op ongeveer 11 km voor de zuidwestkust van IJsland. Ze maken deel uit van een van 's werelds jongste onderzeese vulkanische systemen. De eerste erupties waren honderdduizenden jaren geleden, maar ongeveer tienduizend jaar geleden kwamen de eerste delen boven water. De Vestmann eilanden bestaan uit 15 tot 19 steile, spaarzaam begroeide rotsachtige eilanden en een stuk of 30 steile, uit zee oprijzende rotsen. Het grootste eiland, Heimaey, is ontstaan uit de samensmelting van meerdere vulkanen en is het enige bewoonde eiland. Op de andere eilanden komen schuilhutten en andere veelal vervallen gebouwtjes voor, die voornamelijk door vogelaars en vogeljagers gebruikt worden. Het gebied is nog steeds vulkanisch actief. De laatste uitbarsting van de vulkaan Helgafell op het eiland Heimaey was in 1973. Hierbij werden bijna 400 huizen verwoest, het eiland werd meer dan 2,3 km² groter en de Eldfell (letterlijk: vuurberg) ontstond.
Vanavond in de pianobar kunnen we mooi de zonsondergang zien. Het duurt erg lang voor hij onder gaat en het is al 1.00 uur als het zover is en de komende tijd wordt het niet meer echt donker. Ook vannacht gaat de klok een uur terug en zitten we op GMT tijd.
Maandag 18 juni
Reykjavik, 9.00 tot 19.00 uur
Vanmorgen hebben we aangelegd in de haven Reykjavik aan onze kant van het schip. Leuk om vanaf ons balkonnetje te zien hoe de mensen van boord gaan. Het hele parkeerterrein staat vol met taxi’s en bussen. Er zijn meerdere excursies mogelijk maar omdat wij alles 15 jaar geleden al gezien hebben gaan we op eigen gelegenheid de stad in. Het centrum ligt op ongeveer 5 km van de haven en voor € 9,00 pp gaan we met een pendelbus heen en weer.
Reykjavik is de hoofdstad van de republiek IJsland, ligt aan de voet van de berg Esja en dankt zijn naam aan de eerste kolonist Ingólfur Arnarson. Omdat de damp van de hete bronnen opsteeg toen hij in de baai aankwam noemde hij zijn nieuwe thuisland Rookbaai oftewel Reykjavik. De inwoners zijn voornamelijk werkzaam in de visserij en fabrieksindustrie. De stad is het landelijke centrum voor handel en transport, overheidsinstellingen, onderwijs en sociale- en gezondheidsdiensten. Het is ook één van de belangrijkste vissershavens van het land. Er zijn veel opvallend helder geschilderde, veelkleurige gebouwen. De huizen lijken van hout, pas als je dichterbij kijkt zie je dat het zinken golfplaten zijn.
Het meer Tjörnin ligt in het midden van de stad en is beroemd om de vele vogelsoorten. Langs het meer staan allerlei postmoderne gebouwen waaronder het stadhuis. We komen ook langs de Hallgrimskirkja. Deze kerk domineert de skyline in het stadscentrum en werd na meer dan 40 jaar arbeid in 1987 gewijd. In de kerk staat een reusachtig orgel met 72 registers bestaande uit 5257 pijpen.
Hier zoeken we een bankje en eten we een broodje wat we hebben meegenomen bij het ontbijt. Het is een mooie stad en leuk om weer eens te zien. Eerder vandaag hebben we al geprobeerd te internetten in de bibliotheek maar toen hadden we een slechte verbinding. Voor we terug gaan naar de haven proberen we het nog een keer en dan werkt het prima. Om 16.00 uur zijn we terug op het schip. De broodjes van vanmiddag zijn bij Ted niet goed gevallen dus ik ga alleen een pizza eten bij het Paloma Buffet op dek 9 Azzurro. Vanavond brengen we door in de hut.
Dinsdag 19 juni
Reykjavik – Isafjord, 201 mijl = 372 km
Isafjord, 12.00 tot 19.00 uur
Rond 12.00 uur gaan we voor anker bij Isafjord, de hoofdstad van de IJslandse regio Westfjorden en de enige echte stad van de streek. We gaan weer met de tenders aan wal. Het is een leuke kleine stad die ten opzichte van de rest van het land vrij geïsoleerd ligt en waar niet veel mensen wonen. Toch heeft het een muziekschool, een ziekenhuis, een bibliotheek en een kunstgalerij. De stad is omringt door hoge, steile bergen. De Eyarfjallajökull, IJslands voor eilandenberggeltsjer, stijgt met een hoogte van 724 meter uit boven de groep kleurrijke huizen rond de Eyri, de zanderige landtong die aan de monding van de fjord ligt. Met een oppervlakte van ongeveer 100 km² is het is één van de kleinere gletsjers op het eiland.
Handelaren vestigden zich hier in 1569 en het werd het belangrijkste handelspunt voor voornamelijk de Denen. Het in 1734 gebouwde Tjöruhúsið is het oudste nog bestaande huis op IJsland en is een onderdeel van het maritiem museum. In het jaar 1786 kreeg Isafjord stadsrechten. De visserij is de belangrijkste economische sector en in de haven varen veerboten uit naar de naburige dorpen en ook grotere cruise schepen vol toeristen die de regio komen bezoeken leggen aan in de haven.
In een rubberboot ligt een zeehondje van 4 weken oud dat door de moeder verlaten is. De bewoners van de stad hebben het zeehondje liefdevol opgenomen en verzorgen het nu tot het oud genoeg is om in zee terug te worden gezet.
Gelukkig is Ted weer wat opgeknapt dus we gaan weer samen eten. Achteraf is het helemaal zo gek niet dat we al om 17.45 uur aan tafel gaan want voor we alle gangen gehad hebben zijn we al gauw anderhalf tot 2 uur verder.
Woensdag 20 juni
Isafjord – Akureyri, 191zeemijl = 354 km
Akureyri, 9.00 tot 19.00 uur
Het schip heeft aangemeerd in de haven van Akureyri op 10 minuten lopen van het centrum. De stad ligt net onder de noordpoolcirkel en is als tweede stad van IJsland het handelscentrum van het noorden. Het ligt in het Eyjafjörður fjord (Eilandfjord) dat met 60 km het langste fjord van IJsland is. De stad wordt voor het eerst genoemd in 1562 en in de 17e eeuw gebruikten Deense handelaren de landtongen die in de Eyjafjörður uitstaken, voor hun pakhuizen. Dit omdat er een natuurlijke haven was en veel goede weidegronden. De naam Akureyri betekent dan ook zoveel als akkerlandtong.
Na aankomst gaan we eerst de bibliotheek opzoeken om ons reisavontuur en facebook bij te werken. We hebben op weg daarheen al heel wat van de stad gezien en gaan eerst terug om aan boord even een broodje te eten. Vanmiddag gaan we een andere kant op en lopen we door de lange winkelstraat, Hafnarstæti, waar allerlei leuke winkeltjes zijn en waar grote trollen en opgezette ijsberen te zien zijn.
Op een heuvel ligt de Akureyri Kirka, het symbool van de stad. Deze Lutherse kerk is ontworpen door de architect Gudjon Samuelsson en was klaar in 1940. Vanaf hier hebben we goed zicht over de stad en de haven. Het is lekker zonnig weer, een graad of 11 en tot zover mogen we niet klagen met het weer. We zijn nog aan het eten als we de haven weer uitvaren. Het duurt nog wel even voor we het Eyjafjörður fjord uit zijn en op ons balkon genieten we van de mooie uitzichten. En eindelijk zien we een paar walvissen. Helaas te ver weg om een mooie foto van te kunnen maken.
We hebben een certificaat gekregen met de handtekening van de kapitein omdat we rond middernacht de noordpoolcirkel passeren. De zon gaat nu niet meer onder dus voorlopig is het alleen nog maar licht. Gelukkig hebben we verduisteringsgordijnen zodat we het in de hut wel goed donker kunnen maken.
We hebben vannacht een uurtje korter want de klok gaat alweer een uur vooruit.
Donderdag 21 juni
Cruisen, Akureyri – Ny Alesund, 964 zeemijl = 1785 km
Het is een heel eind naar onze eerstvolgende stop in Spitsbergen (Svalbard) dus de komende twee dagen zijn we alleen maar aan het varen. Aan het eind van de dag komen we langs het vulkanische eiland Jan Mayen in de Noordelijke IJszee. We hebben mooi helder weer en kunnen de berg, die nog helemaal in de sneeuw ligt, al op grote afstand zien. Het eiland ligt 600 km noordoostelijk van IJsland tussen Groenland en het noorden van Noorwegen (71°N / 8°W) en is ingesloten tussen de Noorse Zee en de Groenlandzee. Het hoogste punt van het eiland is de vulkaan Beerenberg met een hoogte van 2277 meter. Na eeuwenlang in rust werd hij in 1970 weer actief. Bij deze uitbarsting groeide het eiland met 3 vierkante kilometer en in 1985 volgde nogmaals een uitbarsting. Het is de meest noordelijke werkende vulkaan ter wereld, de enige op Noors grondgebied en een van de hoogste bergtoppen van Noorwegen. Het eiland bestaat uit twee delen, verbonden door een smalle landtong en gedeeltelijk bedekt met gletsjers. In de zesde eeuw zou een Ierse monnik en kundig zeevaarder op één van zijn reizen in de buurt zijn gekomen van het eiland. In zijn verslag noemde hij een zwart eiland dat in brand stond en waar een vreselijk lawaai heerste. Volgens hem had hij de ingang van de hel gevonden. De eerste bevestigde herontdekking van het eiland was in de zomer van 1614, toen de Nederlanders Jan Janszoon Kerckhof en Jan Jacobsz May van Schellinkhout het eiland achter elkaar bezochten. Door Willem Blaeu werd het in zijn Zeespiegelatlas Jan Mayen-eiland genoemd. Het eiland wordt bewoond door personeel van een navigatiestation (Loran-C = Long Range Navigation) en van een weerstation en er staan een paar hutten van wetenschappers die er enige weken of maanden achtereen verblijven. Jammer dat we geen kijkje op het eiland kunnen nemen.
Ook vannacht gaat de klok een uur vooruit en zitten we weer op onze eigen tijd.
Vrijdag 22 juni
Cruisen
Vandaag zijn we ook nog aan het varen en zitten we de hele dag op open zee. Er is dus niet veel te zien en voor het eerst deze reis is het somber weer. Elke dag wordt na het diner de Today in de hut bezorgd. Hier staat alle informatie in voor de volgende dag. De kapitein informeert ons over de hoogtepunten onderweg, er staat in hoe laat de zon ondergaat en opkomt en wat voor weer er verwacht wordt. Het hele dagprogramma staat erin en ook wat de dress-code is voor die dag. Als we aan land mogen staat er hoe en hoe laat we van boord kunnen en hoe laat we weer terug moeten zijn. We krijgen er dan ook een plattegrond bij van de desbetreffende plaats.
Vanavond is de tweede gala avond en en tijdens de gala avonden staan er op diverse plekken op het schip professionele fotografen die fotosessies maken. We hebben ons laten overhalen om dit een keer te doen en de fotografe vertelt ons hoe we moeten gaan staan en helpt daarbij. Het werkt op onze lachspieren en we zijn benieuwd naar het resultaat. Tijdens het diner worden er ook weer foto’s gemaakt.
De Costacard die we aan het begin van de reis hebben gekregen werkt perfect. Als we iets bestellen geven we de kaart af, deze wordt gescand en samen met een nulbonnetje krijgen we hem dan terug. Op de kaart staan je (geboorte) voor – en achternaam. Als het personeel je kaart terug geeft noemen ze je naam erbij. Met de meeste namen hebben ze geen moeite maar de naam Tjerk is toch wel vreemd en vooral moeilijk uit te spreken. Al heel snel hebben ze er TJ van gemaakt.
Zaterdag 23 juni
Ny Alesund, 8.00 tot 13.00 uur
We hebben vanmorgen onze eerste stop op het eiland Spitsbergen, het plaatsje Ny Alesund. Omdat ze de stroom toeristen willen spreiden hebben we gisterenavond al kaartjes voor de tender gehaald en kunnen we om 10.00 uur aan land. Ny-Ålesund is een voormalig mijndorp en is gelegen op 78,55 graden noorderbreedte op het Brøgger-schiereiland aan het Kongsfjord en de Blomstrand gletsjer. Het is het noordelijkste dorp van de wereld. Roald Amudsen, een grote Noorse poolreiziger en nationale held (hij was de eerste persoon die voet zette op de Zuidpool) kreeg in het dorpje een bronzen beeld.
Als gevolg van het Spitsbergenverdrag houdt Noorwegen er toezicht, net als op de rest van de Spitsbergen eilandengroep (uitgezonderd Barentsburg). Er is een groep van 30 tot 35 personen die permanent in het dorp wonen en die allemaal voor de onderzoeksstations of voor Kings Bay werkzaam zijn, het bedrijf dat het dorp "bezit" en beheert. In de zomer neemt de populatie toe tot circa 120 personen, vooral onderzoekers, technici en studenten. De inwoners nemen er deel aan gezamenlijke maaltijden en er heerst een duidelijke groepsgeest. Het Arctisch Centrum van de Rijksuniversiteit Groningen gebruikt een aantal gebouwen in Ny-Ålesund als poolstation.
Elk huis heeft een andere nationaliteit, er is een café, een hotel en een postkantoor en omdat het de noordelijkste plek is op aarde wil iedereen er een kaart vandaan sturen. Ook wij gaan in de rij voor de winkel waar het personeel de mensen in groepjes naar binnen laat. Anderhalf uur later staan we weer buiten en kunnen de kaarten in de brievenbus. Voor we weer aan boord moeten hebben we nog net tijd om een rondje te lopen. Aan de rand van het dorp staan stopborden waarop wordt gewaarschuwd voor ijsberen, na deze borden mag je niet verder zonder gewapend te zijn. Op de grond zitten veel broedende poolsternen die duikvluchten uitvoeren op onze hoofden als we te dichtbij komen.
Nadat we het Kongsfjord uit zijn varen we nog door het Lilliehookfjord en het Magdalenfjord. In deze fjorden keert de boot dus we kunnen alle kanten goed zien. Het is een schitterende route met mooie en imposante bergen en gletsjers en af en toe nog een ijsschots die boven het water uitsteekt. Rond 21.30 uur zijn we weer op open zee en varen we verder naar Longyearbyen. We hebben vandaag weer mazzel gehad met het weer, koud maar wel zonnig en helder.
Zondag 24 juni
Ny Alesund – Longyearbyen, 202 mijl = 374
Longyearbyen, 8.00 tot 13.00 uur
Het schip ligt in de haven van Longyearbyen op ongeveer 20 minuten lopen van her centrum. Longyearbyen is de grootste nederzetting op Spitsbergen en de noordelijkste hoofdstad. In 1906 stichtte John Munroe Longyear, eigenaar van de Arctic Coal Company uit Boston, hier een nederzetting voor de arbeiders van de steenkoolmijnen. Longyear opende de eerste mijn en nog steeds is er een mijn in gebruik. Het overgrote deel van de bevolking is Noors, maar er zijn verder meer dan 20 nationaliteiten vertegenwoordigt. Hieronder zijn ook Thai, die voornamelijk werken in de horeca. De stad heeft een uitgebreide infrastructuur en telt bijna net zoveel sneeuwscooters als mensen. Het is een leuke kleine stad met veel souvenirwinkeltjes, restaurants en een bibliotheek, waar we ons reisavontuur en facebook weer bijwerken. Als je wilt kun je een ritje maken in een kar met sledehonden ervoor. Voor het eerst deze reis hebben we wat motregen.
Vanmiddag varen door het Barentsburgfjord en kunnen we mooi de stad Barentsburg zien liggen. De naam werd in 1924, door de directie van de N.V. Nederlandsche Spitsbergen Compagnie uit Rotterdam, gegeven aan de Nederlandse mijnbouwnederzetting en was een eerbetoon aan de Nederlandse navigator Willem Barentsz die in 1596 Spitsbergen ontdekte.
De mijnbouwnederzetting was in 1926 gereed voor productie en verscheping van ruim 500.000 ton steenkool per jaar, maar werd vanwege financiële problemen niet in bedrijf gesteld. In 1932 nam het Sovjet Staatsbedrijf Trust Arktikugol de Nederlandse eigendommen op Spitsbergen over. De plaats is dan ook gericht op de steenkolenmijn. Het is de enige Russische plaats op het eiland Spitsbergen en de op één na grootste plaats op het eiland. De bevolking bestaat grotendeels uit Russen en Oekraïners. De laatste tijd richt men zich, net als in Longyearbyen, meer op het toerisme, omdat de mijnbouw niet meer rendabel is. De enige manier om in Barentsburg te komen zijn door de lucht of over water. Helaas kunnen we ook hier niet aan wal.
Maandag 25 juni
Longyearbyen – Honnigsvåg,535 mijl = 991 km
Honnigsvåg, 18.00 tot 2.00 uur
We zijn de hele dag aan het varen op de Barentszee en volgens de Today komen we rond 16.30 uur langs de Noordkaap varen. Als we om 16.00 uur vast op het dek gaan kijken blijkt dat we de kaap al voorbij zijn en kunnen we alleen nog wat foto’s op afstand maken. Omdat we om 18.00 uur aankomen in Honnigsvåg gaan we al om 17.00 uur aan tafel voor het diner. Honnigsvåg is de noordelijkste stad van het Europese vaste land in de provincie Finnmark in Noorwegen en het bestuurlijke centrum van de gemeente Nordkapp. Sinds juni 1999 is de stad met het vasteland verbonden door de 6875 meter lange Noordkaaptunnel, die de veerboot vervangt die vroeger Honningsvåg met Kåfjord verbond. De tunnel daalt met een helling van 10% tot een diepte van 212 meter. Door de beschutte ligging is het een belangrijke visserijhaven. Meer dan 150 vissersboten hebben hier hun thuishaven. Jaarlijks bezoeken een honderdtal cruiseschepen de stad waardoor, naast de visserij, het toerisme een belangrijke bron van inkomsten is.
Vanuit Honnigsvåg is het mogelijk om een bezoek te brengen aan de Noordkaap. De kaap ligt op 2080 km van de Noordpool en wordt het noordelijkste punt van Europa genoemd. Dit punt is echter het anderhalve km noordelijker gelegen Knivskjelodden, op 71°11’08 noorderbreedte. Het loopt geleidelijk af naar de Barentszee en is alleen te voet bereikbaar. Het is een wandeling van 8 km die met steenmannetjes is aangegeven. Omdat we geen tijd hebben om naar dit punt te lopen blijven we in het stadje en lopen we daar een rondje. We nemen een kijkje in de kerk van 1884. Met een witte, houten neogotische constructie vervangt het de kerk van Kjelvik die in 1882 door een storm werd verwoest. De kerk is het enige gebouw in de stad dat gespaard bleef toen de terugtrekkende Duitse troepen in 1944 alles platbrandden. Jammer genoeg regent het als we de kerk uitkomen.
Voor we weer aan boord gaan internetten we nog even in de souvenirwinkel in de haven. Hier moeten we voor het eerst deze reis voor betalen, € 4,00 per uur.
Dinsdag 26 juni
Honnigsvåg – Hammerfest, 64 mijl = 118,50 km
Hammerfest, 8.00 tot 12.30 uur
Onze volgende bestemming is niet al te ver en om 8.00 uur zijn we in Hammerfest. De stad ligt binnen de noordpoolcirkel, maar heeft dankzij de Golfstroom een ijsvrije haven. Vanwege deze ligging gaat de zon in de zomer ongeveer tussen 16 mei en 26 juli niet onder (middernachtzon) en komt de zon in de winter tussen 21 november en 21 januari niet boven de horizon. Door enkele branden en stormen is de stad meerdere malen verwoest maar werd opnieuw opgebouwd. Als eerste stad in Noorwegen kregen ze in 1891 elektrische straatverlichting, een maatregel die geboren werd uit nood, omdat in de winter de zon zich niet laat zien. Het was een belangrijke vishaven en jachtgrond lang voordat het in 1789 stadsrechten ontving van Christiaan VII van Denemarken. Tegenwoordig zijn de olie-industrie en het toerisme belangrijke bronnen van inkomst.
Het centrum is ongeveer 10 minuten lopen vanaf de haven en het is een leuk stadje met een mooi park en een pleintje waar een bloemenmarkt is. We hebben niet genoeg tijd meer, maar via een pad kun je zigzaggend naar de top van een grote heuvel, Salen, ook wel bekend als de stadsberg. Hier ligt Mikkelgammen, een traditionele Sami-plaggenhut. De Sami zijn de oorspronkelijke bewoners van Finnmark. In de regen lopen we terug naar het schip waar ze voor de lunch een grieks buffet hebben. Jammer genoeg is het niet zoals wij het gehoopt hadden. Vanavond is het Italiaanse avond en het diner is hierop aangepast en smaakt prima. De obers zijn er naar gekleed en voeren een showtje op.
Via facebook hebben we vanmorgen al contact gehad met Bram en Julie. Hun zijn al een poosje onderweg met de camper en staan nu in Bleik. Hier komen wij in de avond met de boot langs varen. Om contact met ze te blijven houden hebben we aan boord toch maar 3 uurtjes internet genomen.
We hebben van thuis een aantal films meegenomen en besluiten om er vanavond maar eens eentje te kijken. Tussendoor halen we af en toe een drankje uit de bar. Uiteindelijk varen we rond 23.30 uur langs Bleik. Alleen zover uit de kust dat wij aan de horizon alleen maar bergen zien en Bram en Julia alleen maar de schoorsteen van ons schip. En maar zwaaien naar elkaar.
Woensdag 27 juni
Cruisen, Hammerfest - Bergen, 846 mijl = 1567 km
Na een paar dagen aan land te zijn geweest zijn we weer een hele dag aan het varen, nu op de Noordzee. Rond 10.00 uur passeren we opnieuw de noordpoolcirkel dus vanaf nu wordt het ’s nachts weer donker. De noordpoolcirkel is de parallel op 66° 30' noorderbreedte en loopt voor grote delen over land. In Europa loopt hij over het noordelijkste puntje van IJsland, Noorwegen, Zweden, Finland, Kola in Rusland en Siberië. Op het Noord-Amerikaanse continent loopt de cirkel over Alaska, Canada en Groenland. De stad Jokkmokk, de officieuze hoofdstad van Lapland, ligt op deze breedtegraad. Boven deze cirkel ligt het gebied waar de zon gedurende een aantal nachten rond 21 juni niet meer onder gaat, de middernachtzon. In de winter komt de zon op het noordelijk halfrond in een aantal nachten rond 21 december niet meer boven de horizon ten noorden van de noordpoolcirkel. Voor beide geldt: hoe noordelijker hoe meer dagen het betreft.
Als we aan het varen zijn is de gemiddelde snelheid zo’n 20 knopen per uur = 37 km. De knoop is een eenheid van snelheid en is één zeemijl per uur. Een zeemijl is precies 1852 meter dus één knoop is 1852 km per uur.
De dagen dat we op zee zijn is er bingo aan het eind van de dag, vandaag voor het laatst. Ook hebben we vanavond voor de laatste keer een gala diner en doen we nog een keer hetzelfde aan als de eerste keer. Nu staan er ook weer overal fotografen maar gezien het resultaat van vorige keer laten we niet nog een keer foto’s maken. Alleen aan tafel komen we er niet onderuit. In de bar laten we door ober Glicerio een paar foto’s maken. Bij de bar staat een (nep)buffet opgesteld om te laten zien wat de koks allemaal kunnen met ijs, fruit en brood.
Donderdag 28 juni
Bergen, 9.00 tot 18.00 uur
Voor het eerst sinds anderhalve week is het vannacht weer een paar uurtjes echt donker geweest. Om 9.00 uur zijn we in Bergen, een gemeente in Hordaland en de op één na grootste stad van Noorwegen. Na het ontbijt gaan we van boord. We trekken een trui en een vest aan maar al na een kwartier zitten de vesten in de rugzak en is zelfs een trui eigenlijk al te warm. Omdat we al een heel eind op weg zijn lopen we wel door. We komen over de Bryggen. De eerste huizen in het middeleeuwse centrum van Bergen werden gebouwd op deze noordelijk oude Hanzekade. De koopmanshuizen hebben allemaal mooie puntgevels. Ze werden meerdere malen door brand verwoest, maar telkens weer opgebouwd. Het is één van de best bewaarde middeleeuwse vestigingen van Noorwegen en staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Bergen wordt ook wel de stad tussen de zeven bergen (de syv fjell) genoemd. Eén van de bergen waaraan de stad zijn naam dankt is Fløyen. Het hoogste punt van de berg ligt op 425 meter en werd vermoedelijk vernoemd naar een fløy (windwijzer) die aan een stok op de berg hing om zeilschepen in de haven de windrichting te tonen. Na een half uurtje lopen komen we aan bij de kabelbaan Fløibanen, geopend in 1918, die gaat tot een hoogte van 320 meter hoogte. Er staat een rij voor de kassa met een wachttijd van ongeveer anderhalf uur. We besluiten om dan maar te gaan lopen naar boven. Een hele klim en als we op zo’n 200 meter hoogte zijn hebben we een schitterend uitzicht en vinden we het mooi geweest.
Het is inmiddels lekker warm geworden en we gaan eerst terug naar de boot om ons om te kleden en om even wat te eten. Omdat we nog genoeg tijd hebben om de stad verder te bekijken lopen we over de vismarkt op Torget en door een brede winkelstraat, Torgallmenning. We komen een standbeeld tegen van Ole Bull, een Noors componist (1810 – 1880) en zien Byparken. Een mooi stadspark met in het midden een grote vijver en een muziekkoepel. Op de terugweg lopen we door de tuin van de Bergenhus vesting, aangelegd in de 13de eeuw en in de vroege middeleeuwen het koninklijke hof.
Weer aan boord horen we dat we pas om 20.00 uur zullen vertrekken in plaats van om 18.00 uur. Het is een mooie afvaart en vanaf ons balkonnetje kunnen we goed zien hoe ons schip net onder de Askøy brug door kan varen. Deze brug is met ruim 1 kilometer de langste brug van Noorwegen, is 62 meter hoog en verbind Bergen met Askøy. We varen eerst nog langs allemaal leuke kleine eilandjes voor de kust van Bergen voor we weer op open zee komen.
Vrijdag 29 juni
Cruisen, Bergen – Hamburg, 533 mijl = 987km
Vannacht zijn we een paar keer wakker geweest omdat het schip behoorlijk op de golven aan het beuken was. Voor het eerst deze reis dat we daar last van hebben gehad. Gelukkig is het vanmorgen weer een stuk rustiger en kunnen we op ons gemak ontbijten. Onze laatste dag van cruisen is aangebroken.
Om 11.00 uur is er een verplichte uitschepingsbijeenkomst in bar Wien Wien. Het is in het Engels en er zijn niet al te veel mensen aanwezig, de meeste gasten zijn naar de bijeenkomsten in het Duits of Italiaans. We wisten al dat er niet veel Nederlanders aan boord zijn maar nu zien we pas echt hoe weinig het er zijn. Na een hoop ongein krijgen we na ruim een half uur toch nog dat te horen waar we voor gekomen zijn, namelijk hoe het morgen werkt met uitschepen.
We hebben de hele dag te tijd om bij de fotoshop in alle bakken naar de foto’s te zoeken die gedurende de reis van ons gemaakt zijn. Ze zijn te koop variërend in prijs van € 7,50 tot € 30,00 per stuk. Er zijn heel wat foto’s gemaakt inclusief de fotosessie maar er zit niet één foto bij die we wel de moeite waard vinden om te kopen.
Door ober Henry laten we nog een paar foto’s van ons maken. Vast grapje van alle obers is om de camera verkeerd om te houden zodat ze eerst een foto van zichzelf maken. En iedereen trapt er in. Na het diner gaan we inpakken want voor 1.00 uur vannacht moeten alle koffers buiten de hutten staan. Rond 22.30 uur varen we de rivier de Elbe op. Met een lengte van 1164 km en een stroomgebied van 144.000 km² is het één van de belangrijkste rivieren van Midden-Europa. Hij ontspringt in het Reuzengebergte in Tsjechië en mondt bij Cuxhaven uit in de Noordzee. Als we een uurtje op de Elbe varen zien we aan de horizon een hele mooie lichtstreep. Geen idee wat het is maar het is een heel bijzonder gezicht.
Zaterdag 30 juni
Hamburg - Maarssen, 452 km
Vanmorgen om 5.00 uur hebben we aangelegd in Hamburg, het eindpunt van onze cruise. In totaal hebben we 4740 mijl = 8778,50 km afgelegd.
We hebben gisteren paarse labels voor de koffers gekregen wat inhoud dat we om 9.30 uur van boord mogen. Nog genoeg tijd dus om ons gemak te ontbijten en een broodje klaar te maken voor tussen de middag. Het gaat allemaal heel soepel en door een taxi laten we ons naar station Altona brengen. Met de S-bahn gaan we naar het centraal station waar we nog anderhalf uur moeten wachten maar gelukkig is het mooi weer. Onze trein vertrekt om 11.51 uur en na een overstap in Osnabrück, Amersfoort en Utrecht zijn we na een treinreis van 5 uur weer in Maarssen.
Alweer het eind van een mooie en heerlijk rustige vakantie. Het cruisen was leuk om een keer meegemaakt te hebben maar we zullen het niet zo snel een tweede keer doen.
Reactie plaatsen
Reacties