Donderdag 11 september
Lima
Vandaag hebben we een vrije dag in de hoofdstad Lima. Om een uur of negen staan we op en gaan we op ons gemak deze miljoenenstad verkennen waar bijna de helft van de totale bevolking van Peru woont. Lima werd in 1535 gesticht onder de naam La Ciudad de Los Reyes (de "Stad van de Koningen"). Pas in de 16e eeuw kreeg de stad zijn huidige naam. In december 2001 ontstond er in het historische centrum een grote brand. Een verkoper stak in een vuurwerkwinkel vuurwerk af om het aan een klant te demonstreren. Al het andere vuurwerk vatte vlam waarna het vuur oversloeg naar bebouwing in de buurt en vanaf dat moment is het verboden om tijdens de kerst en oud en nieuw vuurwerk af te steken.
We beginnen met een wandeling langs de boulevard waarna we voor 8 sol (€ 2,00) een taxi naar het oude centrum van de stad nemen. Het is hier een stuk mooier dan de wijk Miraflores en heeft veel meer te bieden. 
Het Plaza de Armas is de plek waaromheen Lima ontstaan is en in 1821 is hier de onafhankelijkheid van Peru uitgeroepen.
Er liggen een aantal mooie gebouwen aan het plein, zoals de kathedraal. De 16e-eeuwse kathedraal herinnerd eraan dat Peru al snel één van de belangrijkste basis van de Spaanse overheersing werd. In 1746 werd een groot deel van de stad door een aardbeving verwoest waarna werd begonnen met de bouw van de huidige kathedraal.
Het presidentieel paleis is gebouwd in barokke stijl en niet toegankelijk. Alleen de dagelijkse wisseling van de gekostumeerde wacht is er nog te zien. Er is veel politie op de been want er is een demonstratie en er gaat net één of ander hoog persoon weg bij het presidentieel paleis. Als we het uit 1908 stammende Desamparados treinstation wat dichterbij willen bekijken worden dan ook tegengehouden. Het in neoclassicistische stijl gebouwde station was het vertrekpunt voor de Lima-Huancayo spoorlijn.
Overal zie je kleine bussen of collectivo's rondrijden met op de voorruit gekleurde stickers die de route aangeven. Uit het raam hangt een bijrijder die de bestemmingen zo snel achter elkaar roept dat je nog steeds niet weet welke bus je moet hebben. Ze vliegen over de weg van links naar rechts want overal waar iemand zijn hand opsteekt stoppen ze. Al met al is Lima een drukke chaotische stad waar bijna alle dagen van het jaar een mist hangt.

Zaterdag 13 september
Pisco en omgeving
Vanmorgen vertrekken we om 7.30 uur om over de stille oceaan een tocht naar de Ballestas eilanden te maken. De eilanden maken deel uit van het Paracas National Park en liggen voor de kust van het de kleine vissershaven Paracas. Met de speedboot is het ongeveer een half uur varen naar de enkele kleine eilanden waar veel zeevogels leven, zoals de bruine pelikaan en de Humboldtpinguïns. Ook leven er duizenden zeeleeuwen. De eilanden bestaan uit grote rotsformaties, grotten en mooie bogen en zijn niet voor mensen toegankelijk. 
Vanaf de boot zien we "El Candelabro" op de helling van het schiereiland Paracas. Een gigantische rotstekening van een kandelaar van zo'n 130 meter hoog en 75 meter breed die alleen vanaf zee te zien is. Het is onduidelijk uit welke tijd het stamt. De één zegt dat het een overblijfsel is van de Paracas-cultuur, de ander schrijft het toe aan de Nazca-cultuur en zegt dat het een onderdeel van de Nazca-lijnen is en de derde beweert dat het 'voor de grap' werd gemaakt of wellicht als oriëntatiepunt voor zeelui. Terug in de haven zien we nog veel meer pelikanen. 
Aansluitend aan de boottocht gaan we naar het beschermde natuurgebied van Paracas. Heel in de verte kunnen we flamingo's zien en we bezoeken het JC Tello museum waar een tentoonstelling te zien is over de Paracas-cultuur. In het begin 20ste eeuw vonden archeologen menselijke resten die dateren van 6500 v. Chr. In het museum zien we textiel en een aantal maquettes van graven en ondergrondse woningen. We maken een mooie wandeling door het reservaat wat een extreem droog klimaat heeft en dan ook volledig onbegroeid is. Langs de randen van het schiereiland heeft de zee prachtige vormen uitgeslepen met als één  van de belangrijkste El Catedral.
Na een mooie dag met veel zon en wind zijn we rond 16.00 uur weer terug in het hotel. Vanavond eten we in een klein restaurantje een pizza. Het maakt niet uit waar je gaat eten, overal word je lastig gevallen door muzikanten. Als ze uitgespeeld zijn komen ze langs om geld op te halen of om een cd te verkopen.

Maandag 15 september
Nazca
Vandaag vertrekken we om 10.30 uur naar het vliegveld van Nazca voor een spectaculaire vlucht met een Cessna over de beroemde Nazca-lijnen. Deze lijnen vormen één van de grootste archeologische raadsels van de nieuwe wereld. De lijnen zijn gemaakt door de bovenste bodemlaag met steentjes e.d. weg te vegen waardoor een minder verweerd en lichter gekleurd deel van de bodem zichtbaar wordt. Het zijn figuren als een kolibrie, een aap en een spin. De grootste is de pelikaan met een lengte van 285 meter. De functie van de lijnen is tot op heden nog steeds niet duidelijk. Men schrijft ze toe aan de Nazca-cultuur en vermoedt dat ze gemaakt zijn tussen 200 voor en 600 na Christus. We zijn al ruim een uur op het vliegveld voor wij samen met Marcel, Mirza en Jantien, het zogenaamde angsttoestel, als eerste van onze groep de lucht in gaan. Het is indrukwekkend om te zien al hebben een hoop van ons toch wat moeite met de manier waarop de piloten ons alles hebben laten zien. Onze vlucht is de enige die geen last heeft gehad van turbulentie.
Na de lunch maken we een tocht naar de Inca-begraafplaats Chauchilla. Tijdens vele opgravingen zijn gemummificeerde en in doeken gewikkelde lijken gevonden. Door de extreme droogte zijn ze bijzonder goed bewaard gebleven. De lichamen werden in foetushouding begraven vanwege het geloof in reïncarnatie en de kans op een 'makkelijke' wedergeboorte. Grafschenners hebben de graven grotendeels geplunderd op zoek naar edelmetalen, ceramiek en andere verkoopbare artikelen. Wat over is gebleven zijn skeletten, schedels, flarden oude stof, gebroken aardewerk en dreadlocks van mensenhaar met een lengte van soms wel anderhalve meter. 
Op de terugweg gaan we in Nazca nog langs bij een gouddelver en een pottenbakker die zoveel mogelijk probeert om het originele aardewerk na te maken.

Woensdag 17 september
Arequipa 
Vandaag hebben we een vrije dag en staan rond een uur of negen op om na een ontbijtje Arequipa te gaan verkennen. We hebben wel gemerkt dat we het heel op ons gemak moeten doen. Nadat we gisteravond een stukje gelopen hadden waren we toch wel wat buiten adem omdat we te veel tempo hadden gemaakt. Het is duidelijk dat we al op een hoogte zitten die we niet gewend zijn.
We lopen naar de Plaza de Armas, een mooi plein in het centrum van de stad. Er staat een fontein in het midden, er groeien veel palmen en aan drie zijden liggen booggalerijen van twee verdiepingen hoog. Hier zijn allerlei restaurants, cafeetjes en winkeltjes gevestigd. Gelukkig hebben we hier ook weer geld uit de muur kunnen halen. De noordkant van het plein wordt geheel in beslag genomen door de statige witte kathedraal met daarachter de besneeuwde top van El Misti.
Ook vanuit de hotelkamer hebben we mooi uitzicht op deze vulkaan. Het hotel beschikt over een mooie tuin met een zwembad. In een luie stoel, met een boek en een drankje brengen we hier de middag door. De enige die hier niet van genieten zijn Serge en Yme. Ze zijn zo ziek dat er zelfs een dokter langs moet komen.

Vrijdag 19 september
Arequipa - Yanque, 168 km 
Als om 8.30 uur de koffers boven op de bus liggen vertrekken we verder door de Andes naar het op 3650 meter hoog gelegen Yanque. De Andes is een grote, langgerekte bergketen langs de westkust van Zuid-Amerika. Het berggebied is ongeveer 7000 km lang, op sommige plaatsen 160 km breed en heeft een gemiddelde hoogte van ca. 4000 m. De bergketen loopt voor het grootste gedeelte parallel aan de kust van de Grote Oceaan en ligt behalve in Peru ook in Argentinië, Chili, Bolivia, Ecuador, Colombia en Venezuela. De Andes kruist de evenaar en loopt zuidwaarts tot Vuurland.
Van de lokale reisleider krijgen we allemaal een pakketje van cocabladeren. Het is de bedoeling dat je dit in je wangzak stopt en er dan op gaat pruimen. Dit schijnt energie te geven en goed te zijn tegen hoogteziekte. Het smaakt alleen wel smerig (vinden wij). In de bus is ook voldoende alcohol en zuurstof aanwezig om de mensen die last krijgen van hoogteziekte wat lucht te geven. 
Voor een groot deel voert de weg opnieuw door droog bergland en hebben we uitzicht op de vulkanen Ampato, Sabancaya en Hualca Hualca. Op het kruispunt van Arequipa, Chivay en Puno hebben we een stop waar van alles te koop is en waar we cocathee drinken.
Vanaf hier gaat de weg over in een zandweg wat niet echt comfortabel is. Onderweg zien we wilde lama's en leuke andesdorpjes en passeren we Mirador de los Andes, met 4910 meter het hoogste punt waar je via de weg kunt komen. Vandaag stoppen we hier niet omdat Yme zich nog steeds niet goed voelt en Arlet last heeft van hoogteziekte.
Na een lunchbuffet in Chivay komen we om ongeveer 15.30 uur aan in hotel Collaqua in Yanque, een soort van bungalowpark. Yanque is een leuk klein afgelegen dorpje wat vroeger de hoofdstad was van de provincie Caylloma. De huidige hoofdstad is Chivay. Vanuit onze hotelkamer hebben we een mooi uitzicht en opnieuw wennen we aan een nog grotere hoogte.

Zondag 21 september
Yanque - Puno, 282 km
Het vertrek is vandaag gepland om 8.00 uur en de eindbestemming is Puno. Ted heeft gisteren blijkbaar iets gegeten wat niet goed is gevallen en voelt zich niet echt lekker. Na een goed half uur rijden komen we ook nu weer langs Mirador de los Andes en dit keer maken we wel een stop. We zitten nu op een hoogte van 4910 meter en dus de aangewezen plek voor een mooie groepsfoto. We zien vanaf hier nog steeds hogere bergen en wetend dat de Mont Blanc met 4800 meter de hoogste berg van Europa is zitten we toch wel erg hoog. Dit kun je ook goed merken aan de ijle lucht die maakt dat je wel heel erg rustig aan doet.
Terug tot aan het kruispunt Arequipa, Chivay en Puno rijden we over dezelfde zandweg als afgelopen vrijdag. Vlak voor we hier aankomen wordt Arlet zo erg overvallen door hoogteziekte dat er zelfs zuurstof aan te pas moet komen. Na het drinken van een kop cocathee gaat het gelukkig weer wat beter.
De rest van de weg die we afleggen is weer geasfalteerd. Voor onderweg zijn er lunchpakketten die we uitgedeeld krijgen tijdens een stop bij Lagunillas, een groot meer op een hoogte van 4174 meter. Een mooie locatie om een broodje te eten.
Na een lange dag komen we rond 17.00 uur aan in hotel Taypikala in Chucuito, 18 km voorbij Puno, langs de weg naar Bolivia en aan het Titicacameer. We zitten inmiddels al weer een stuk lager maar nog steeds op 3810 meter, het hoogste punt waar we overnachten. Ik ga alleen met de groep mee eten in het hotel want Ted heeft daar nog geen zin in. Het komt heel goed uit dat we de komende twee nachten een luxe suite met een zithoek en een yacuzzi hebben. Als ik dit aan tafel vertel is er niemand die me gelooft en Eric wil dit met eigen ogen zien. Hij weet nu welke kamer hij moet nemen als hij een volgende keer hier komt.

Dinsdag 23 september
Puno - Cusco, 387 km
We vertrekken vanmorgen om 7.30 uur en gaan eerst naar de graftorens van Sillustani. Deze liggen op een schiereiland in Laguna Umayo en werden gebouwd tussen 1200 en 1450. De oudste graftorens stammen uit de tijd dat de Colla's het gebied beheersten en zijn gebouwd van onbewerkte natuursteen waarbij de voegen met modder zijn opgevuld. De meer recente torens stammen uit de Incatijd en hier is duidelijk de invloed van de Incabouwkunst terug te vinden. Deze bestaan uit perfect bewerkte steenblokken die naadloos op elkaar aansluiten. Ongelooflijk hoe ze dit voor elkaar hebben gekregen.
We nemen vervolgens een kijkje in een boerderij waar goed te zien is hoe de boeren in dit gebied wonen en leven. De man staat te weven, de vrouw helpt hem daarbij en staat tegelijkertijd kruiden te verkopen. Het hoogste punt van de rit van vandaag is 4335 meter waar we de besneeuwde toppen van de Andes goed kunnen zien.
De laatste stop voor we doorrijden naar Cusco is Raqchi waar de overblijfselen van 's werelds grootste Incatempel te zien zijn. De Inca's bouwden de tempel van 90 meter lang en de omliggende wijken en graanschuren in de 15e eeuw maar helaas is het in 1540 door de Spanjaarden verwoest. Centraal in de ruïnes ligt de Tempel van de oppergod Wiracocha en naast de tempel staan resten van graansilo's van 12 meter hoog en langs het terrein lopen nog lange muren. 
Om 17.45 uur komen we aan in Cusco in het Emperador Plaza hotel. Cusco ligt in het zuidwesten van het land en is de hoofdstad van de gelijknamige regio. De stad is ontstaan in 1200 v. Chr. en gekoppeld aan de eerste Incaheerser Manco Capac. Het is de langst bewoonde stad van het westelijk halfrond en kende haar grootste groei in de 15e eeuw onder het bewind van de Inca Pachacutec. Aan deze snelle groei kwam een einde door de komst van de Spaanse conquistadores die de stad in 1534 binnenvielen en het definitief toevoegden aan het rijk van koning Karel V.

Donderdag 25 september
Cusco - Calca - Cusco, 265 km
Vanmorgen vertrekken we om 7.30 uur om een tocht te maken door de heilige vallei van de Inca's. Langs de Urubamba rivier rijden we richting Pisac. Bij het dorp, op een heuvel aan de ingang van de vallei, bevindt zich een groot ruïnecomplex van de Inca's, dat bekend staat als Inca Písac. Vanaf hier maken we een mooie bergwandeling. Het pad wat we volgen loopt via trappen over de steile delen, over muurtjes langs afgronden en door een natuurlijke rotstunnel. We zien de landbouwterrassen die zijn aangelegd door de Inca's en tot op heden in gebruik zijn. Op de indiaanse markt van Pisac krijgen we de gelegenheid om bij een bakker een heerlijk broodje te eten en om rond te snuffelen tussen de vele stalletjes.
Vervolgens gaan we op weg naar de Incastad Ollantayambo voor de lunch en een bezoek aan de ruïnes. We zijn al een heel eind op weg als er opeens overal blokkades van keien op de weg liggen. Dit is te danken aan boze stakende boeren. We stoppen net voorbij het dorpje Calca want het blijkt dat we een stukje verderop niet verder kunnen omdat daar de weg echt helemaal geblokkeerd is. Er wordt besloten om dan hier maar te lunchen en even aan te zien of we misschien zo wel verder kunnen.
Terwijl wij aan het eten zijn komen er demonstrerende boeren voorbij die er niet echt vriendelijk uitzien. Uiteindelijk besluiten Eric en de chauffeur dat het te gevaarlijk is om vandaag verder te rijden en terug te gaan naar Cusco. Het was de bedoeling dat we in Yucay zouden overnachten op nog ongeveer 20 minuten rijden. Onder begeleiding van de politie rijden we terug naar Cusco. Onderweg is Eric druk bezig om te zorgen dat we nog een hotel krijgen voor vannacht.
Vlak voor we terug komen in de stad in het gelukkig gelukt en komen we rond 17.00 uur aan bij hotel Centenarrio.

Zaterdag 27 september
Cusco
Na lekker lang uitgeslapen te hebben is vandaag de laatste gelegenheid om nog rond te kijken in Cusco en wat souvenirs te kopen. Aan het eind van de dag hebben we wat T-shirts, een tasje en een charango, een soort gitaar, gekocht.
Het is de laatste dag dat de hele groep nog bij elkaar is. Daarom is besloten om met z'n allen voor de laatste keer ergens te gaan eten waar ook live-muziek is. Ze hebben pas om 20.00 uur gereserveerd en omdat we morgenochtend heel vroeg op moeten vinden wij dat te laat. Van tevoren eten we bij de Ierse pub tegenover het hotel een heerlijke kip kerrie en om 20.00 uur gaan we alleen mee om even wat te drinken. We kopen nog een cd van de muzikanten en gaan dan terug naar het hotel. Als alles ingepakt is gaan we vroeg naar bed.